Parwowiroza u psa – co to jest?

Parwowiroza, nazywana też psim tyfusem, to groźna choroba zakaźna, która może doprowadzić nawet do śmierci Twojego pupila. Jest szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt poniżej 6. miesiąca życia. Czym się objawia parwowiroza u psa? Jak przebiega leczenie i co możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko infekcji? Wyjaśniamy.

Parwowiroza jest chorobą wirusową, wywoływaną przez wirusy Parvoviridae (CPV-2). Na infekcję są najbardziej podatne młode szczenięta między 5. tygodniem a 6. miesiącem życia, jednak nie tylko one mogą wykazywać objawy chorobowe. Zachorować mogą także dorosłe psy – w szczególności wcześniej niezaszczepione przeciw temu patogenowi. Warto o tym pamiętać, szczególnie jeśli w Twoim domu jest kilka czworonogów!

O parwowirozie mogą świadczyć m.in.:

• wyraźna osowiałość zwierzaka;
• utrata apetytu;
• częste i intensywne wymioty połączone z biegunką (nierzadko krwawą);
• twardy, napięty, często bolący brzuch;
• wymioty, częste po posiłku, możliwe zwracanie żółci;
• skrajne zmiany temperatury ciała pupila – od wysokiej gorączki do hipotermii.

Parwowiroza może mieć również poważne powikłania – np. wgłobienie i niedrożność jelita, zachłystowe zapalenie płuc czy zapalenie mięśnia sercowego. Dlatego bardzo ważna jest szybka reakcja i rozpoczęcie leczenia.

Leczenie parwowirozy u psa – jak przebiega?

W przebiegu leczenia parwowirozy kluczową rolę odgrywają nawodnienie zwierzęcia i uzupełnienie zaburzeń wodno-elektrolitowych. Zwierzę najczęściej jest hospitalizowane i przebywa pod kroplówką. Stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania (z uwagi na rozwój powikłań choroby), a także leki